We hebben genoten en niets was te veel

Op dinsdag 6 december kwam de ambulance al om kwart voor 10 aanrijden, na een kop koffie en kennismaken met Pim en Henk, zijn we onderweg gegaan naar Beekbergen, voor 3 dagen in het Jan Bos huis.

Daar gekomen hebben we heerlijk geluncht en zijn we na een rustperiode voor Henk, er op uit getrokken naar de waterval van Loenen. Het was jammer, de waterval lag droog wegens onderhoud Het was schitterend weer, mooi overal de vorst overheen en Henk was goed ingepakt. Wij hoorden steeds een stoomfluit en besloten op zoek te gaan of hij ergens langs zou komen, we troffen de stoomlocomotief nergens. Toen zijn we naar het station gegaan van Beekbergen waar de Veluwse Stoommaatschappij was.Daar liep een meneer rond en die zei ga maar naar de overkant en dan mag je wel rondkijken.

Henk uitgeladen en toen kwam er een meneer aanlopen die een sleutel had en mochten we ook binnen kijken waar alle locomotieven worden herstelt Daar hoorden we dat ieder moment de stoomlocomotief terug kon komen met een beroemdheid aan boord, Jord Kelder van hoe heurt het nu eigenlijk Helaas hebben we de locomotief niet binnen zien komen want het werd al donker.

In het huis terug hebben we heerlijk chinees gegeten en zelfs Henk kon een flink bord eten op, en dat was al een aantal weken niet meer gelukt.

Dinsdag gingen we naar Driebergen-Rijsenburg, afscheid nemen van nicht Jeanne, en dat was heel mooi, en emotioneel. Daarna gingen we naar Leusden, naar de Eurofleur naar de Kerstshow. Ook daar gingen alle deuren voor ons open en konden we genieten van alle pracht en praal. Ook kregen we van een meneer ons eten en drinken betaald omdat de Stichting zulk goed werk doet.

Die avond hebben we nog pannekoeken in een restaurant gegeten, en daar kon Henk nog een hele pannenkoek op. Donderdag moesten we weer naar huis helaas, maar 1 grote verassing was voor Henk verborgen gehouden. Henk is de zoon van een smid en hij rook bij de stoomtreinen al bekende geuren. Daarom besloten wij een bezoek te brengen aan Smederij Berndt in Ter Apel een neef van Henk die ook smid is geworden en ook dit was zeer emotioneel. Daar hebben we nog een half uurtje gezellig in de huis keuken gezeten en koffie gedronken bij de heerlijk brandende kachel, en daarna gingen wij huiswaarts.

We hebben genoten en niets was te veel en Pim en Henk twee top kerels met een gouden hart en een pot vol humor onder hun stoel. Dank jullie wel Henk, Annelies en Thomas Berndt, we hebben genoten en genieten nog iedere dag na van alle foto’s.

Thomas hebben we weer zien lachen en kind zien zijn, wat hij sinds de ziekte van zijn vader die hij gauw gaat verliezen steeds minder ging doen.

Help mee en zorg ervoor dat meer mensen een laatste wens in vervulling kunnen zien gaan