Donderdag 8 december.
Wat een bijzondere dag. Marijke mag en kan nog één keer naar zee. Chauffeur Peter en verpleegkundige Elly (2 kanjers) komen met de wensambulance om Marijke en Bas op te halen en ze vertrekken richting Scheveningen. Daar staat de familie hen aan het begin van de pier al op te wachten. Wat een goede sfeer. De kleinkinderen worden volop betrokken bij het ‘werk’ van Peter en Elly. Zij mogen de brancard met oma sturen en duwen. Ze lopen zo trots als een pauw met oma richting het restaurant op de kop van de pier. Hier genieten we van een heerlijke lunch en genieten we volop van het mooie uitzicht. Wat een prachtige winterdag. Het zonnetje komt door en de lucht is prachtig. Marijke heeft vanaf de brancard goed zicht op het hele gezelschap en geniet met volle teugen van het samenzijn.
Daarna wandelen we de boulevard op. Marijke in de ambulance met iedere keer andere medepassagiers. De rest lekker uitwaaien op de boulevard of op het strand: alles kan!
De ambulance gaat helemaal tot het noordelijk havenhoofd en er zijn de prachtigste luchten en uitzichten. Marijke wil dan eigenlijk wel weer huiswaarts. Maar dan Appen er twee kleinkinderen die al aan de warme chocolademelk zitten in een tentje op de boulevard. O, zegt oma, daar wil ik ook naar toe. Geen probleem zegt Peter en hup, we draaien de boulevard weer op de het hele spul zit even later gezellig bij de haard op te warmen.
Het is niet in woorden uit te drukken wat deze dag voor ons heeft betekend. Ontzettend, ontzettend bedankt voor deze intens mooie en onvergetelijke dag!