Kees, Ineke en SAW.
We kunnen jullie niet genoeg bedanken voor de fantastische dag die wij, maar vooral mijn schoonouders, hebben mogen beleven. Donderdag 11 juni kreeg ik van de SAW het telefoontje dat de wens vervult kon worden. Er was geen beter moment daar mijn schoonmoeder zat te wachten bij de arts voor het “laatste” gesprek. Maandag 15 juni om 10.00 uur zou de ambulance voorrijdden.
Maandag 15 juni. Eindelijk het is zover. Spannend want wat kun je allemaal verwachten en is er een klik tussen de vrijwilligers en mijn schoonouders. Toen ik arriveerde zat Ineke al gezellig aan de koffie en te kletsen met schoonmoeders. Gezien de geografische ligging was zij niet samen met Kees gekomen. Kees had onderweg last van de drukte op de weg, maar arriveerde rond 10.10 uur. Kennis gemaakt, bakje koffie gedronken en vervolgens zijn we op pad gegaan. Aangekomen bij het openlucht museum was het even de weg zoeken, maar al gauw waren we op pad. Heerlijk op het gemak rondgelopen en dingen bekeken. Niets wat teveel om mijn schoonmoeder boerderijen, huizen of andere bezienswaardigheden binnen te krijgen. Zolang het maar pastte met de brancard. Die dag waren er ook scholen in het open lucht museum en kinderen eigen waren er natuurlijk veel nieuwsgierige blikken. Omdat mijn schoonmoeder zo open is over haar ziekte en juist ook naar kinderen toe hebben Ineke, Kees en de familie vele vragen kunnen beantwoorden. Er was 1 mannetje die reageerde met : “Ooo cool zeg dat dat kan, dat zou mijn opa ook wel hebben gewild”. Waarop hij vertelde dat zijn opa vorig jaar ook aan deze ziekte was overleden. Er zullen leraren, leraressen en ouders zijn geweest die die avond, of de dagen erop, vragen hebben gehad. Onderweg een heerlijk puddingbroodje/saucijzenbroodje gegeten en 2x een terrasje gepakt. Bij de laatste stop was er nog een vriendelijke eend die Kees zijn broodje jatte. We hadden schitterend weer deze dag. Om 17.00 uur hebben de kinderen en kleinkinderen afscheid genomen van (schoon)ouders/opa & oma, Kees en Ineke. Er was nog 1 ding dat mijn schoonmoeder graag wilde en dat was naar het graf van haar schoonmoeder die begin dit jaar is overleden. En zo zijn zij met hun vieren nog bij het graf van oma geweest. Helemaal super. Na afloop hebben ze nog een loempia gegeten bij mijn schoonouders thuis en was de dag ten einde.
Gisteren, 4 juli, was ik weer even bij mijn schoonouders. We hebben toen het evaluatieformulier ingevuld en er werd mij gevraagd om nou toch eindelijk eens de ervaringen van die dag op te schrijven en naar de SAW te mailen. Mijn schoonouders zijn helemaal blij met deze dag. Mijn schoonmoeder zou nu een goede promotor voor de stichting zijn. Iedereen die het maar wil horen hoort hoe top de stichting is. Gisteren hebben we ook een blik neergezet bij haar zodat mensen in plaats van een bloemetje nu al een donatie kunnen doen bij leven. Ze heeft ook besloten dat ze mettertijd op de uitvaart geen bloemen wil maar een donatie voor jullie stichting. Jullie horen dus nog van ons. Nogmaals heel veel dank voor deze onvergetelijke dag !!!
Lieve groet van de familie Winkelman en Bouwman + aanhang.