Vanuit Rotterdam nog een keer de zee gaan zien

Vrijdag 15 mei kregen we te horen dat de tumor bij mijn moeder weer terug was en dat er geen kans meer op genezing was. Mijn moeder was altijd een heel actieve vrouw, heerlijk winkelen met haar vriendinnen en met mij. Samen tuinieren en ze is dol op haar twee kleinkinderen waar ze altijd voor klaar stond. We hadden nog zoveel plannen om leuke dingen te doen samen. Ze hield ervan om naar de zee te gaan, samen met haar vriendin met de randstadrail en dan lekker wandelen over de boulevard en een visje eten bij Simonis. Ik wist dat ze daar nog graag een keer naartoe wilde, maar de reis ernaartoe en terug zou zittend te vermoeiend zijn. Nu had ik gehoord van Stichting Ambulance Wens en heb via de site zondagavond het aanvraagformulier ingevuld en opgestuurd met de hoop dat deze wens niet te laat zou komen. Maandagmiddag werd ik al gebeld dat de wens dinsdag of woensdag gerealiseerd kon worden. Fantastisch!! Ik ben het goede nieuws direct gaan vertellen. De volgende ochtend om 11 uur stond de ambulance bij mijn moeder in de Daniel den Hoed kliniek voor de deur. We zijn naar Kijkduin gereden en konden daar tot aan het strand naar toe rijden. Er stond erg veel wind dus zijn we met brancard een strandtent ingereden en hebben daar heerlijk van het uitzicht kunnen genieten. Na de lunch zijn we naar Noordwijk vertrokken voor een bezoek aan haar oud tante van 92 jaar, dit was fantastisch! Wat een mooi weerzien. Moe maar voldaan zijn we om 16:00 aan de terugreis begonnen. Dankzij Roel en Riet de vrijwilligers van Stichting Ambulance wens is deze dag onvergetelijk en een mooie herinnering voor later. Ik wil daarom ook iedereen die deze wens heeft mogelijk gemaakt heel hartelijk danken. Het was in een woord Fantastisch!