Op vrijdag 13 februari kreeg Dave Smelt, een in Engeland geboren koppige Yorkshireman, te horen dat hij nog enkele maanden te leven had. Hij heeft zijn hele leven geleefd en gewoond in Nederland, maar in deze moeilijke tijd wilde hij heel graag nog eenmaal zijn familie zien om afscheid te nemen. Zijn zus en zwager konden niet naar Nederland komen, door een ziekte is de zwager aan bed gebonden, en kan niet vervoerd worden. Zijn broer heeft een hartaandoening en eigenlijk ook niet in staat om te reizen. Kortom: Dave was eigenlijk nog de beste van het stel. Gelukkig kon stichting ambulancewens Dave’s allergrootste wens vervullen. En niet alleen zijn wens, maar ook de wens van zijn hele familie: elkaar nog één keer zien en in de armen sluiten. Op vrijdag 13 maart werd de reis naar Engeland aangevangen. Wat volgde was een emotioneel weerzien met de gehele familie. Onder genot van traditionele “fish and chips” heeft de gehele familie bij elkaar gezeten en is er met een lach en een traan afscheid genomen. Ook heeft Dave de gelegenheid aangegrepen om enkele vrienden uit zijn jeugd te bezoeken.
Na de reis is er een intensief telefonisch contact gebleven tussen Dave en zijn familie. En op 2 mei is Dave vredig heengegaan. Zoals eerder geschreven heeft deze wens niet alleen heel veel betekend voor Dave, maar ook voor zijn familie, zoals je hieronder kunt lezen:
Kath says: 1st of all I would like a really big thank you to stitching ambulancewens on behalf of David Smelt, brother of John, kath and Jean to the driver, carer and Cor for bringing Dave to say his goodbyes. Everyone was so kind and caring to Dave, bringing him to England and staying with him, it was really nice to see Dave happy and sad, I just wish I could have come to Holland to see Dave but I can’t manage to come on my own with husband Les as he needs a hoist and different equipment for me to look after him. I love my brother to bits and I hope everything is alright for him, lots of love to Dave xxx.
Jean wrote: I would like to take this opportunity to personally thank Marrianne and Rob, also Cor, who is a friend of my brother Dave. Marrianne and Rob of Wishes made it possible to bring my brother to visit his family in England for the last visit, which has Dave’s wish. With mixed emotions, it wasn’t all doom and gloom. Nothing got in he way of the humour which came from Dave and his family, which also included nieces and nephews and their children also. I would like to thank wishes for their caring and devotion and support which they not only gave to my brother but to the family also.
Met vriendelijke groet,
Cor van Dijk