De Stichting Ambulance Wens Nederland heeft hiermee samen met Spido een grote wens van mijn vader in vervulling laten gaan.
Op 3 mei hebben wij bij Ambulance Wens een verzoek ingediend voor een boottocht op de Maas in Rotterdam, zodat mijn vader weer eens ‘naar buiten’ kon. Dat wilde hij zo graag. Precies een week later ging die wens al in vervulling. Ongelooflijk zo snel!
Mijn vader is 91 jaar en volledig aan het (ziek)bed gekluisterd. Echt buiten is hij dus al lang niet meer geweest en vooral de laatste tijd had hij het er vaak over dat hij graag nog eens ‘er uit’ wilde.
Dat het ook werkelijk ging gebeuren en zo snel al, verraste ons. Wij waren hier heel blij mee, maar mijn moeder maakte zich ook zorgen: als het nu maar goed zou gaan met het overtillen van mijn vader op de brancard. De kleinste beweging was vaak al pijnlijk. En hoe ging het dan in de ambulance en van de ambulance naar het schip? Mijn vader heeft al verschillende malen op het randje van de dood gebalanceerd. Hij zal toch geen kou vatten? Maar Ilse en Ruud namen die bezorgdheid weg. Toen ze ’s morgens met de brancard binnenkwamen en – na de begroeting – aan de slag gingen, was het duidelijk dat ze wisten wat ze deden. Wat een aardige, zorgzame mensen! Een hele zorg minder voor mijn moeder. Het ging vanaf het begin allemaal goed.
Het werd een bijzondere rondvaart voor ons, maar vooral voor mijn vader. Wij werden heel hartelijk ontvangen door een medewerker van Spido. Mijn vader kreeg een VIP-behandeling en in zijn kielzog mochten wij als familie daarvan mee genieten. Wij gingen als eersten aan boord, kregen een mooie plek voorin met een weids uitzicht voor mijn vader op ‘buiten’ en tijdens de rondvaart werden we getrakteerd op koffie met appeltaart en slagroom. Als Rotterdammer en oud-Verolme medewerker riep de haven rondvaart bij mijn vader herinneringen op van vroeger. En prachtig vond hij – liggend op de comfortabele brancard – ook de meeuwen die zo nu en dan hoog boven zijn hoofd in de lucht vlogen. Ook mijn moeder kon zich ontspannen en zèlf van de tocht genieten, toen ze zag hoe mijn vader genoot. Ilse en Ruud hielden gedurende de rondvaart een oogje in het zeil. Het was ook meteen heel gezellig met hen op de boot. Ilse heeft ons diezelfde dag nog leuke foto’s van de tocht gemaild. Die zijn direct! binnen de familie doorgemaild.
Weer thuis in zijn eigen bed zei mijn vader dat hij het ‘fantastisch!’ had gevonden.
Mede namens mijn vader en moeder en mijn zussen: Hartelijk dank Stichting Ambulance Wens Nederland en onze persoonlijke dank aan Ilse en Ruud!
Lola Lemmens