Beste Kees,
Hierbij een kort verslag van de wens van mijn vrouw.
Op woensdagochtend 19-12 kwam de ambulance van de stichting aan bij het hospice “De Mantelmeeuw” in Woerden. De twee vrijwilligers Hans en Coby stelden zich voor aan mij (echtegenoot) en de zus van Suzan. Suzan lag daarvoor enige weken in het hospice en had van een van de verpleegkundigen daar gehoord dat de stichting Ambulancewens een laatste wens mogelijk kon maken. Ik heb het intakeformulier op internet ingevuld en zo was alles begonnen. Suzan werd van de eerste verdieping met een traplift naar beneden gebracht en daar vakkundig op de brancard gelegd. De eerste wens was een bezoek aan de school waar Suzan werkte. Het werd een fantastische ontmoeting met kinderen, ouders en collegae. Suzan was blij en ontroerd. Hierna ging de reis verder naar Wijk aan Zee; naar het vroegere vakantieadres en naar het strand. Vervolgers terug naar Amsterdam naar haar ouderlijk huis op het Harmoniehof. Na Amsterdam volgde een bezoek aan Maarsenbroek waar we 25 jaar gewoond hadden.
Verder ging het naar het laatste woonadres in Harmelen. Na deze voor Suzan belangrijke plaatsen uit haar leven gingen we vervolgens naar het Jan Bos huis op Droompark Beekbergen.Suzan genoot hier van het mooie huis, de frisse lucht, de vogels en de eekhoorns die uit het pindakaashuisje kwamen eten.
Op donderdag 20-12 gingen we naar een grote kerstmarkt in Oberhausen(D). Ook hier genoot Suzan van de heerlijke kerstsfeer en de prachtige kraampjes. Tegen de avond waren we weer terug bij het Jan Bos huis.
Na een goede nachtrust was de volgende wens een bezoek aan Ikea in Duiven. Hier kregen we van Marije (een medewerkster van Ikea) een soort mini-vip behandeling. Na dit bezoek was de laatste wens een bezoek aan een grote kerstshow bij Intratuin in Duiven. Suzan genoot van al het moois dat ze zag. Hierna gingen we terug naar het huis. De boel werd ingeladen in de ambu en we gingen terug naar het hospice in Woerden.
Suzan vertelde dat ze fantastische dagen had gehad. Ze was dankbaar dat ze dit nog mocht meemaken. Hierbij wil ik afsluitend de stichting bedanken en zeker ook de lieve en altijd behulpzame vrijwilligers Hans en Coby voor wie echt niets teveel was.
Dank,
Jos van den Brink