Onze zus ligt in het hospice Utrecht, haar wens was : Om nog samen met ons het as van onze ouders uit te strooien op het plekje wat hun graag wilde. De zaterdag ervoor werd ze natuurlijk zenuwachtig en de nacht zou een uur langer duren. ( het werd de winter tijd ) Dus had ze aan mij gevraagd om dan bij haar te blijven slapen. Iets waar je dan meteen Ja op zegt.
Om zeven uur opgestaan, mijn zus geholpen met douchen en aankleden, zo dat zij weer haar rust kon nemen voor dat de verpleging kwam. Deze kwam om negen uur, haar sonde vervangen en de medicijnen geven. Toen alles wat mee moest nog eens doornemen. Om kwart voor tien kwam ze terug van iets pakket en zei dat de ambulance had gebeld , die kwamen er aan en zouden er dan om elf uur zijn. Ik gauw mijn man bellen, want de ambulance zou eerst om tien uur komen, en hij was samen met mijn zoon onze broer en( schoon)zus in de Bilt gaan ophalen. En mijn andere broer uit Brabant gebeld, die kon dan later vertrekken. Net opgehangen, word er op de deur geklopt, de mensen van de ambulance waren er. ( Ze hadden vergeten de klok van de Tomtom te verzetten ) Dus weer gauw iedereen bellen. Mijn man was al onder weg naar ons toe, dus even gewacht.
Toen onze Zus op de brancard en de ambulance in gezet. Zeer zorgvuldig alles nagelopen hoe zij lag en de spullen aangesloten waren. Mijn zoon en ik zijn bij haar in de ambulance meegereden. Op naar Roermond. In Nederweert een tussen stop , want daar kwam onze andere broer en (schoon)zus er bij, iets gedronken in het restaurant, ook Onze Zus , want niets is een probleem.
Na de toiletstop( med. Verzorging) op naar Roermond het Indië Monument. Op de parkeerplaats onze lunchpakket genuttigd.( bedankt Rosco catering & Party service Utrecht ) Toen naar het Monument , waar we bloemen op de plaketten van onze vaders regiment hebben gelegd. Daarna naar de boom om onze ouders uit te strooien, de mensen van de wensambulance trokken zich terug, om dit ons moment te laten zijn. Onze zus als eerste en daarna wij omstebeurt , op zon liet zijn stralen schijnen, precies op de boom. Dus weten wij zeker dat onze ouders meekeken.
Een mooi moment en fijn dat wij dit nog samen hebben mogen doen.
Wij bedanken Patrick en Beatrix voor deze mooie dag.
Onze zus is dankbaar en dit gaf haar rust. Helaas is op 3 november overleden.