Beste mensen van de SAW,
Een collega attendeerde mij op het bestaan van Stichting Ambulance Wens. Mijn vader had terminale longkanker en wilde graag naar de diploma-uitreiking van Rowie, zijn oudste kleinzoon. Ik meldde mijn vader aan en de volgende dag werd ik al gebeld door Kees Veldboer! Op donderdag 28 juni was het zover en kwamen Gerard en Daisy van de SAW bij mijn ouders thuis om mijn vader (en moeder) op te halen om naar de school te gaan in Zaltbommel. Mijn vader was intussen bedlegerig en supermager geworden, maar Gerard en Daisy gingen uiterst voorzichtig met hem om en voor we het wisten lag mijn vader in de ambulance. De school was uiteraard ook op de hoogte gebracht van onze komst en alles was in gereedheid gebracht door Arie, de hoofdconciërge. Mijn vader werd welkom geheten en genoot van het feit dat hij erbij kon zijn. Mijn vader fietste altijd naar de Waal en op onze vraag of er nog langs de Waal gereden kon worden, was het antwoord: “natuurlijk!”. En zo gezegd zo gedaan. Over de weg konden we echter niet zoveel van de rivier zien, dus Gerard reed “gewoon” over het fietspad zodat mijn vader de Waal goed kon zien. Bij thuiskomst gingen we nog even achter het huis kijken, want daar lopen 2 pony’s van mijn vader die hij al heel lang niet meer had gezien. Hoewel het erg vermoeiend was voor mijn vader, vond hij het geweldig en heeft hij van alles heel erg genoten. Praten lukte bijna niet meer, maar als iemand vroeg hoe het was geweest ging zijn duim omhoog! Ik schrijf in de verleden tijd, want helaas is mijn vader op dinsdag 3 juli overleden. Bij zijn uitvaart hebben we gevraagd om een donatie voor de SAW, in plaats van bloemen. En er is in totaal maar liefst 680 (!) euro gedoneerd door de mensen die bij de avondwake en/of de crematie zijn geweest. Ik wil, ook namens mijn moeder en mijn broers, Gerard en Daisy nogmaals hartelijk danken voor de goede zorg die ze mijn vader hebben gegeven en de tijd die ze ervoor hebben genomen. Dank jullie wel dat jullie dit mogelijk hebben gemaakt.
Gerjo Westervoort.