Jacqueline is de moeder van Marieke die gaat trouwen op 2 juni 2012. Zij heeft 3jaar kanker in het lympstelsel door borstkanker en ondergaat nu een chemokuur. Op 6 mei wordt ze onder zorgelijke toestand opgenomen in het ziekenhuis. Marieke en haar aanstaande man Koen staan voor een moeilijke beslissing om hun huwelijk uit te stellen. Dan komt Marianne van stichting Home met de mogelijkheid van Stichting Ambulance Wens. Binnen enkele dagen na het invullen van de aanvraag via www.ambulancewens.nl worden we gebeld door Kees Veldboer en deze bevestigd dat de wens op 2 juni wordt ingevuld. Hierdoor zijn Marieke en Koen gerustgesteld en laten hun huwelijk doorgaan.
Na twee en een halve week zorgelijke tijd mag Jacqueline naar huis en kan weer met chemokuur beginnen. Op 2 juni ziet Jacqueline s’morgens hoe de trouwjurk die ze samen met Marieke heeft uitgekozen wordt aangekleed op haar slaapkamer.
Om 11.00 uur komt de ambulance met Liane en Joke en na een geruststellende kennismaking gaan we op weg naar het scouting gebouw waar de huwelijkceremonie zal plaatsvinden.
Het trouwen in het scouting gebouw met familie kennissen en de scouting zelf, ervaren we emotioneel en hartverwarmend. Na de officiële huwelijksceremonie gaan we naar het verzorgingstehuis in Alphen-Chaam waar de schoonvader van Jacqueline woont, hij is al 96 jaar maar goed van geest en lichaam. In de aula zitten de bewoners met spanning te wachten. Koen geeft een uitleg aan de bewoners over hun bezoek waarna Leo, een van de bewoners, een vertederend Maria lied zingt. Hierna gaan Jacqueline met Liane en Joke naar huis om te rusten.
Om 16.00 uur komt de ambulance bij Hotel “Den Brouwer” waar Jacqueline samen met alle gasten geniet van een heerlijke maaltijd. Om 18.00 uur gaan ze weer naar huis om te rusten. Om 20.30 uur komen Jacqueline Liane en Joke naar feestgelegenheid “Den Overkant” in Riel om te genieten van de opening van de feestavond. Marieke en Koen zingen onder muzikale begeleiding van papa Jan en broer Stefan, Diamont rings (Bon Jovi). De zaal is muisstil, kippenvel.
Jacqueline geniet zo van de avond en van de gesprekken met iedereen die naar haar toekomen dat het lijkt of de tijd stil staat. Om 22.00 uur geeft ze aan toch wel moe te zijn en gaan haar man Jan samen met de ambulance weer naar huis.
Eenmaal thuis konden we heel moeilijk stoppen met afscheid nemen van Liane en Joke. Het is door jullie een onvergetelijke dag geworden waar we nog dagen erna als in een roes over hebben nagepraat.
Namens Jacqueline, Jan, Marieke, Koen, Stefan en de rest van de familie onze welgemeende dank dat dankzij jullie deze dag echt een feest is geworden om nooit te vergeten.
Met vriendelijke groet,
Jan en Jacqueline van Hal