Beste, lieve- geweldige mensen van Ambulancewens.
Woorden schieten tekort om uit te leggen met wat voor geweldige mensen we te maken hebben gehad.
Mijn broer Jan heeft een jaar terug te horen gekregen dat hij een hersentumor had, een agressieve vorm van kanker die eigenlijk erg weinig voorkomt.
Na zware behandelingen hebben de artsen van het Antonie van Leeuwenhoek ziekenhuis het voor elkaar gekregen om de tumor uit zijn hoofd te krijgen.
De euforie was echter van korte duur toen we te horen kregen dat de kanker in zijn ruggenmerg zat, wat onder andere veel pijn en een dwarslaesie heeft veroorzaakt.
Nu de kanker zo agressief is terug gekomen heeft zijn dochter er voor gezorgd dat een later geplande bruiloft eerder ging plaats vinden om Jan daarvan getuige te kunnen zijn.
Jan kan inmiddels ook niet echt meer in zijn rolstoel zitten, dus ik heb ambulancewens voor hem benaderd, ik had de tip gekregen van een collega die ze voor zijn vader had ingeschakeld dus ik was al op de hoogte van deze geweldige organisatie.
Het inschakelen ging erg gemakkelijk, even vertellen wat de bedoeling is en we kregen te horen dat de mensen volledig op de afgesproken dag tot onze beschikking was.
Ruim op tijd kwamen Hans en Jessica van ambulancewens bij het huis van mijn broer en de warme persoonlijkheid van beide stroomde ons tegemoet.
Vakkundig werd Jan op de brancard gelegd en met de ambulance vervoerd naar het stadhuis van Assendelft alwaar de huwelijksvoltrekking ging plaats vinden.
Hier kregen we te maken met het eerste obstakel, de brancard paste niet in de lift, maar Hans en Jessica lieten zich hierdoor niet uit het veld slaan.
De bovenkant van de brancard werd los genaakt en met behulp van nog twee sterke kerels werd Jan via de trap naar boven gebracht, ik wil hierbij aanmerken dat Jan ca. 110 kilo weegt, dus dat was geen lichte klus.
Jan kon dus toch zijn plicht als getuige verrichten, zie de foto waarbij Jessica op de achtergrond de boel in de gaten houd.
Hierna weer terug met de ambulance naar een feestzaal bij het huis van Jan en zijn vrouw Yvonne.
Hier paste Jan wel in de lift dus dat ging geweldig.
Tijdens het eten was Jan erg moe en werd hij door Hans en Jessica naar zijn eigen bed gebracht.
We hadden afgesproken dat ik hem 22.00 uur wakker zou maken om nog een poosje van het feest mee te kunnen genieten.
Voordat ik me bezwaard kon voelen over de druk en het late tijdstip kwamen Hans en Jessica naar met toe met de mededeling dat Jan maar zo lang mogelijk moest genieten, ze waren er nu voor hem en daar moesten we maar volledig gebruik van maken, het maakte niet uit hoe laat het werd want het ging om Jan.
Ongeveer half een ’s-nachts werd Jan naar bed gebracht waarbij hij volledig verzorgd in zijn eigen bed werd gelegd.
Aan het einde van het bruiloftsfeest konden we nog gelukkig met de pet rond om een donatie aan ambulancewens te kunnen doen.
De bruiloftsgasten hadden tranen in de ogen toen ze allen een flink applaus gaven aan Hans en Jessica en we zijn allemaal stellig van mening dat de wereld er geweldig uit zou zien als dit soort mensen het voor het zeggen zouden hebben.
Lieve mensen, nogmaals hartelijk bedankt voor jullie geweldige zorgen en ik zal nog zeker van me laten horen.
Lieve groeten, Peter en Henny Dijkstra, namens dochter Annemiek en kersverse schoonzoon Martijn, Yvonne Dijkstra en alle overige familieleden en vrienden alle hulde en dank.