Afgelopen vrijdag heb ik een wens ingestuurd voor mijn schoonmoeder die een verschikkelijk jaar achter de rug heeft waarin zij heel hard heeft moeten vechten tegen verschillende ziektes en nu vandaag de dag nog steeds aan het knokken is tegen ik mag wel zeggen het onmogelijke.
Steeds wanneer zij er een beetje bovenop krabbelde zeiden wij tegen haar dat wanneer zij sterk genoeg zou zijn wij haar samen met haar kleindochter mee zouden nemen naar de dierentuin. Helaas lukte dit dus keer op keer niet tot ik afgelopen maandag gebeld werd door Stichting Ambulance Wens, mijn schoonmoeder haar wens zou uitkomen! Wat er dan door je heen gaat is onbeschrijfelijk. Dezelfde middag hebben mijn man en ik samen met Jailyn ( kleindochter ) verteld dat we die donderdag naar de dierentuin zouden gaan.
Vanmorgen was het dan zover om 09.30u kwamen Joost en Samantha van Stichting Ambulance Wens mijn schoonmoeder ophalen voor haar dagje naar Blijdorp. Jailyn mocht mee in de ambulance en vond het allemaal heel erg spannend maar vooral stoer! Tijdens de reis zocht oma steeds de hand van haar kleindochter op, heel bijzonder om te zien.
Mijn schoonmoeder kwam in de ambulance ogen te kort ze vond het prachtig om naar buiten te kijken door de mooie grote ramen die de ambulance heeft en genoot van de reis naar Blijdorp alleen al!
Rond 10.45u kwamen we aan bij diergaarde Blijdorp, Joost stelde voor om eerst naar het Ocianium te gaan. Nou dit was duidelijk een schot in de roos, mijn schoonmoeder vond dit helemaal geweldig en helemaal toen ze door kreeg dat er ook hele grote vissen over haar heen zwommen. Geweldig ook hoe Joost en Samantha echt helemaal de tijd namen voor mijn schoonmoeder ze stopten overal en zorgde dat mijn schoonmoeder alles duidelijk kon zien.
Na het Ocianium ook nog even een kijkje genomen bij de ijsberen en toen was het even tijd voor een lekkere kop koffie met een gebakje.
Om 12.00 zijn we weer veder gegaan de dierentuin in. We maakte een kleine stop bij een kiosk waar oma en Jailyn een mooie beer mochten uitzoeken van mijn schoonmoeder haar zus Erika.
We zijn daarna nog langs een aantal dieren geweest en natuurlijk ook nog even bij Bokito.
Bokito lag vanuit zijn hangmat iedereen te bestuderen. Toen mijn schoonmoeder hem zag ging ze heel erg wijzen naar hem, ze vond hem leuk maar toch ook wel een beetje eng.
Nadat we weer naar buiten liepen zijn we nog langs de tijgers gelopen. Op het moment dat wij daar waren begon er een tijger vreselijk te brullen dit tot groot genoegen van mijn schoonmoeder die de tijger wel erg interessant vond.
Mijn schoonmoeder was inmiddels erg moe geworden dus het was tijd om weer richting de uitgang te gaan. Onderweg naar de uitgang nog even een kleine stop gemaakt bij de olifanten.
Om 13.15 stonden we weer bij de uitgang en werd mijn schoonmoeder moe maar zeer voldaan weer de ambulance in gereden.
Joost en Samantha, dank jullie wel voor alles wat jullie hebben gedaan op deze voor ons onvergetelijke dag, het betekende heel erg veel voor ons!
Stichting Ambulance Wens, 1000 maal dank voor het uit laten komen van deze wens zonder jullie had mijn schoonmoeder nooit zo een geweldige dag met haar kleindochter als vandaag meer kunnen meemaken.
Heel veel liefs,
Brigitte van der Hoorn