Lieve vrijwilligers van Stichting Ambulance Wens,
Twee weken geleden is mijn moeder Mevr. Rutten opgenomen in het ziekenhuis omdat ze door haar ziekte niet meer thuis kon blijven.
De verpleegsters in het ziekenhuis hoorde van mijn moeder dat haar laatste wens was, om bij het afzwemmen van haar kleindochter te zijn.
Zij zijn toen in actie gekomen en hebben jullie stichting ingeschakeld.
Vandaag 27 maart 2011 was het dan zover, om 08:00 stonden er 2 vrijwilligers op de stoep bij het verzorgingshuis waar mijn moeder nu verblijft.
Al weken heeft ze het erover en nu het zover was , was de spanning toch wel erg groot.
De verpleegsters van het verzorgingshuis hoopte maar dat het goed ging, nou en dat ging het.
Het zwembad was op de hoogte en had een mooi plekje voor me moeder waar ze alles goed kon zien, vol trots keek ze naar haar kleindochter.
Nog trotser was ze toen ze op mijn moeder af kwam rennen met haar diploma en voluit riep, “ Oma ik heb hem”.
De vrijwilligers Daaf en Hanny vroegen aan me moeder of ze nog ergens heen wilde , we zijn toen nog even naar de camping gereden waar wij al 25 jaar
staan.
Hierna was me moeder erg moe en wilde graag terug naar het verzorgingshuis.
Nadat Daaf en Hanny mijn moeder gedag hadden gezegd, ben ik nog even meegelopen naar de ambulance waarna ik ze heb bedankt, voor wat ze gedaan en betekend hebben voor ons.
Deze dag is in ons geheugen gegrift en dat had niet gekund zonder jullie stichting, daarom aan jullie allemaal
JULLIE ZIJN DE HELDEN VAN DEZE WERELD.
Met grote dank , recht uit ons hart
Fam. Rutten,
27 maart 2011
Hellevoetsluis