Wat een prachtige dag

Lieve kanjers van de stichting ambulance wens,

 

Wat een prachtige dag hebben wij op 3dec gehad dankzij jullie hulp.
Ons mam heeft sinds sept 2008 longkanker, chemo kuren en bestraling gehad en het leek allemaal goed aangeslagen te zijn.
Maar in Juli dit jaar kwam de grote klap, de tumor in de long was terug maar nu ook uitzaaiingen in de hersenen.
Na 3 chemo kuren hebben ze de behandeling gestaakt, de chemo had niets gedaan, de tumor was in de long zelfs gegroeid.
Tsja en dan……ze kunnen niets meer voor ons mam betekenen, onwerkelijk allemaal.
Echter werd ze 18 okt 2010 opgenomen in het ziekenhuis, omdat ze aan de rechterkant verlammingsklachten had wat door de uitzaaiing in het hoofd komt.
Tijdens deze opname werd ons mam geintervieuwd door omroep zeeland(http://www.omroepzeeland.nl/programmas/televisie/beterschap aflevering 24 november) en dan de laatste 6 min van de serie).
en daar vertelde ze dus dat ze nog 1 wens had en dat was om een keer naar Schiphol te gaan, hier was zij nog nooit geweest.
Na een week mocht ons mam naar huis met een indicatie van 24 uurs zorg.
Doordat ze heel snel achteruit ging werd dit onmogelijk om voor ons dit waar te kunnen maken, ze moet verneveld worden en had een prednisonpomp en al behoorlijke dosis morfine.
Ze vertelde eind november dat ze haar wens van Schiphol naast haar neer had gelegd, daar kan ik nooit meer komen zei ze.
Maandag 29 nov heeft zij een hele moeilijke avond en nacht gehad en toen had ik zoiets van wat zou het toch mooi zijn om toch met haar naar Schiphol te gaan, iets wat zij absoluut niet meer zou verwachten.
Op donderdag 3 dec belde ik met de stichting van de SAW en heb ik de situatie en de wens van me mams verteld, waarbij ik gelijk de toezegging kreeg van als ik het zo hoor moeten we niet te lang wachten zullen we morgen met haar naar Schiphol gaan….
Ik was perplex dat het zo snel geregeld kon worden………..
Owww wat was ik blij, kon het zelf nog niet geloven dat we de volgende dag al met ons mam naar Schiphol zouden gaan.
De volgende dag dus naar Schiphol, dat betekende dat wij het nodige moesten regelen want ze had een prednisonpomp en we hadden kleinere pompjes nodig,de huisarts en apotheek werkte gelijk mee.
Wij waren er klaar voor, alleen ons mam wist van niets……..
Overleg met de wijkverpleging gehad en besloten het haar toch avonds al te vertellen, want ze is zo bang geworden van een ambulance..
Mijn vriend heeft een brief geschreven voor haar en die mocht ze avonds lezen..ze moest gelijk huilen,ohhh ik kan toch nog naar Schiphol wat vind ik dat leuk, dit had ik echt niet meer verwacht!!!

De volgende morgen 09:45 arriveerde de ambulance met Arie en Jan.
Eerst kreeg ons mam de ambulance knuffel en konden Jan en Arie een lekker bakje koffie drinken met een heerlijke Zeeuwse bolus.
Om 10:15 kwam de brancard naar binnen en nadat ons mam er op lag kon de reis beginnen naar Schiphol.
Jan de ambulance verpleegkundige en Darryl(kleinzoon)zaten bij haar achterin in de ambulance.
De heenreis verliep goed in sneeuw landschap en we kwamen tegen 12:30 op Schiphol aan.
Daar is Jan naar binnen gegaan waar wij het beste heen konden zodat ons mam de vliegtuigen kon op zien stijgen.
Na een kwartiertje wachten werden we flink beloond.
We mochten onder begeleiding van de marechaussee de landingsbaan op…….
Dat we zo dichtbij konden komen had niemand verwacht, helemaal geweldig.
Nou ons mam heeft haar ogen uitgekeken, van heel dicht bij de vliegtuigen gezien en op zien stijgen.
Ze wilde alles weten of het een vrachtvliegtuig was, hoeveel mensen er in zaten, en waar die naar toe vloog.
Geweldig hoe ze er van genoot,was geweldig dat lachje op haar gezicht.
Na ruim 45 min zijn we op Schiphol naar binnen gegaan.

Darryl wilde graag een ballon in de vorm van een vliegtuig voor oma kopen.

Daarna zijn we met z’n allen wat gaan drinken,en genoot ze er van om langs de winkeltjes te gaan.

Daar kregen we te horen dat er behoorlijk slecht weer op komst was waarop we besloten hebben al een flink stuk terug te gaan rijden.
De terugreis verliep wat minder door het slechte weer en de sneeuw, maar dat mocht de pret niet drukken.
Uiteindelijk heeft Arie onze ambulance chauffeur ons bij Bruinisse gebracht waarop we met zijn allen heerlijk zijn gaan eten.
Daarna zijn we weer verder gaan rijden en kwamen 19:30 thuis aan.
Ons mam heeft heel erg genoten van deze reis naar Schiphol!!!