Hallo lieve vrienden & vriendinnen,
Zoals jullie wisten ben ik afgelopen zaterdag met de Stichting Ambulance Wens naar het Dolfinarium geweest… ik ga vanaf het begin mijn verhaal vertellen.
Woensdagmiddag 9 juni werd ik opgebeld door de Stichting Ambulance Wens…en die man vertelde mij dat ik zaterdag zou opgehaald worden en vroeg of Martin (pc-opa) ook kon…maar omdat hij nog heel veel thuis moest doen en zo’n dag teveel word vanwege dat hij het niet kan belopen i.v.m zijn longen en knieën.
Helemaal blij was ik en nee ik moest gaan genieten. En dat zou ik ook zeker gaan doen. Eindelijk was het zaterdag 12 juni en om 9.45 was de ambulance met de twee verzorgende..Pascal ,verpleegkundige en een hele leuke en lieve meid en Maarten was de chauffeur ook een fijne man. Bij het voorstellen kreeg ik een beertje met de kleding wat bij de ambulanciers hoort..dat was mij eerste emotie die kwam…echt heel leuk en tof.
Nogmaals tijdens koffie drinken werd er gevraagd of Martin mee wilde…maar wij hebben uitgelegen dat hij dat niet aankan en we hebben ook geen rolstoel en niemand die hem kan duwen. Nee ik ga gewoon alleen en ik zal me best wel vermaken. Dus bij het weggaan heeft Martin wel foto’s gemaakt en een afscheidskus gingen we op weg naar Harderwijk. Het weer hadden we gelukkig mee. Pascal zat bij mij en ik heb heerlijk met haar liggen praten…..en voordat wij het wisten waren we in Harderwijk, wat een drukte want er was daar aaltjes dag (paling ) de afgezette straat werd door de politie voor ons open gemaakt zodat wij snel bij het Dolfinarium waren.
Ja 11.45 waren wij daar en toen kwam alle emoties los en waren mij woorden.. nu gaat mij wens in vervulling. Maarten ging naar de Kassa om ons te melden en alles was al geregeld en na het wegzetten van de auto werd ik het terrein op gereden. Net op tijd voor de Dolfijnen show wat heel toepasselijk “‘ Mij droomwens “‘ heette. Een prachtige show en stond heerlijk vooraan en kreeg wel een plastic kleed over mij heen omdat de kans groot was om nat te worden. Toen de show afgelopen was bleven wij nog staan zodat iedereen rustig weg kon gaan…en heel veel mensen vroegen of ik had genoten…Tof!!! Nadat iedereen was weg…was ging Maarten nog even weg en kwam met een trainster terug en vertelde hoe het allemaal gaat…echt mooi omdat te weten en zij de tijd nam om het ook te komen vertellen. Intussen was er een trainer bijgekomen en die ging speciaal met een dolfijn aan de kant waar ik stond wat vis geven en zo dat de kop van de dolfijn aan de kant kwam liggen en Pascal er een mooie foto van maken. Nadat we afscheid hadden genomen en haar hadden bedankt gingen we eerst een kop koffie drinken en een broodje eten. Toen zijn we naar de Walrussen show gegaan…mensen wat een kolosalle dieren en wat lief zoals ze doen….dat was zo genieten en kinderen die vooraan zaten werden echt drijfnat gespoten….dat was lachen zo leuk. Het is eigenlijk gewoon te veel om alles precies te vertellen ..maar ik kan zeggen dat mij lach van oor naar oor was en dat de hele dag. Na afloop van die show zijn we even naar de souvenir winkel gegaan en heb daar twee dvd”s gekocht van de Dolfijnenshow en achter de schermen…ook een pluche walrus gekocht zomaar voor Martin. Toen we daar waren kreeg ik telefoon van mijn schoondochter Myranda en zij vroeg of ik het leuk had en of ik genoot ( heel lief van haar ) Daarna zijn we weer even wat gaan drinken want we hadden nog wat tijd voordat de zeehonden show begon. Pascal en Maarten zagen ook dat ik van alles genoot….en Pascal heeft de hele dag met mij fotocamera gelopen zodat ik niets hoefde te missen. Toen het tijd was voor de zeehonden show gingen we die kant op en werd helemaal vooraan gezet zodat ik alles heel goed kon overzien. Ineens ging de telefoon weer en dat was George onze zoon en vroeg of ik genoot ( zij zijn twee jaar geleden daar geweest ) ja helemaal top jongen en ik ben nu bij de zeehonden show die zo gaat beginnen.
Geniet ervan het is je gegund. Echt heel lief hoe ze met je meeleven. Ook dat was weer een hele leuke show en met bewondering kijk je naar wat die trainers allemaal doen met die dieren. Nadat het klaar was gaf ik aan dat ik mijn medicijnen in moest innemen en dat we ook even een plasstop moesten maken. Wij kwamen van het terrein af en zo ineens hoorde ik VERASSING!!!! En daar stonden George en Myranda en Jarno onze kleinzoon….donders die waren al op het terrein dat George belde en Myranda vanuit de auto. Nou de tranen kon ik niet meer bedwingen en wat was ik blij om ze te zien en hoe fijn. Toen ineens zei George “‘er is nog een verassing..toen kwam Martin in de rolstoel die werd voor geduwd door een dame en toen zag ik ook mij zoon Ronald staan en die hadden wij al een aantal jaren niet meer gezien… nou hij viel in me armen en we hebben echt liggen snikken en wat ben ik gelukkig en wat fijn om me kind terug te hebben…wat een dag..prachtig….we bleven elkaar vast houden zo 10 minuten lang toen ik Connie in me armen sloot zijn vriendin..en natuurlijk pc-opa niet te vergeten…wat vond ik dit fantastisch geweldig helemaal top. En steeds weer kwam Ronald naar me toe en omhelsde mij steeds weer. Dit had George zelf allemaal geregeld…wat een zoon wat een schat een kanjer met een gouden hart. Nu ik dit schrijf rollen nog de tranen over de wangen van blijdschap van geluk…want dat ik een hele gelukkige moeder ben dat mag iedereen weten… En dit is ”Hart in eigen Actie “‘ We hebben op een terrasje bij een kop koffie heerlijk gebabbeld en ook Myranda kwam regelmachtig naar me toe met “‘ goed he ma” En Connie zei gelijk tegen ons paps en mams….wat een dag!!! mooiere konden ze het niet voor me maken. We hebben met zijn allen nog een show gezien waar Jarno onze kleinzoon helemaal nat werd…lachen!!!!! Blij en voldaan gingen we naar huis en Martin reed toen wel met ons mee…en blij en vermoeid thuis gekomen heb ik Maarten en Pascal heel heel hartelijk bedankt en zij genoten zo van de blijdschap die tien keer dubbel werd. Even kort daarna kwamen de kinderen nog lekker even op de koffie….en pc-opa heeft Ronald en Connie het huis laten zien en we hebben heerlijk na genoten. WAT BEN IK EEN GELUKKIG MENS die haar droomwens is vervulling zag gaan en dat dank zijn mij zoon George en mij allerliefste vriendin Rita…twee toppers.
Liefs en een knuffels van een heel gelukkig vrouw,
Suzanna (pc-oma )