Hierbij wil ik jullie graag allereerst heel hartelijk danken voor de snelle inzet om de wens van Max van de Beek uit Asten zo snel in vervulling te laten gaan.
Hij wou nm. zo graag mee met het uistapje van de school naar de Efteling, hij zou als enigste leerling door zijn ziekte niet zelf mee kunnen.
Dit omdat hij bedlegerig is hij is geopereerd aan zijn benen daardoor zit hij van zijn middel tot aan zijn tenen in het gips. Ook heeft hij een leverziekte die er maar een paar op de wereld hebben en zijn levensverwachtingen zijn ook niet hoog, daarom leek het mij zo leuk als hij die dag toch weer eens met zijn klasgenootjes op stap mocht. Ik denk dit moet te doen zijn maar hoe ?
Toen kwam een bekende van mij met jullie telefoonnummer aan en zij bel deze maar eens wie weet !
En na 1 telefoontje en het invullen van het intake formulier was het geregeld. Hij heeft diezelfde middag iedereen gebeld omdat hij toch mee mocht naar de Efteling.
Dit werd een dag om nooit meer te vergeten.
‘s morgens werd hij netjes opgehaald thuis door Jaap en Anita. ontzettend leuke mensen.
Daarna werd hij naar school gereden zodat hij eerst zijn klasgenootjes nog kon zien en hoe ze allemaal in de bus stapten.
Tussen de bussen in zijn we naar de Efteling gereden heel gezellig in de ambulance daar genoot hij al van alles.
In de Efteling aangekomen stond er al een heel team op hem te wachten.
Eenmaal in de Efteling zijn we met nog 5 kinderen in het groepje rondgelopen, hij mocht samen met de andere kinderen uitkiezen waar hij heen wilde.
Dit was natuurlijk het sprookjesbos. Na lekker in het sprookjesbos rond te hebben gelopen zijn we naar de kindercarnaval gegaan daar konden we via de invaliden ingang naar binnen met het hele groepje. Daar heeft Anita hem van de brancard af getild en zijn ze ( Max en de moeder en Anita ) in het karretje gaan zitten met Max liggend op de schoot zodat hij toch alles kon zien. Hij heeft er van genoten ook de muziek stond hem wel aan.
Daarna zijn we met de hele klas gaan eten in een restaurant waar de frietjes voor iedereen klaar stond. Alle kinderen kwamen aan Max vragen hoe hij het vond dit was mooi om te zien.
Toen zijn we nog in de Fatamorgana geweest en met het treintje een keer het hele park rond gelopen. De dag vloog voorbij. Helaas hadden we niet meer tijd om nog wat te doen maar toch had iedereen genoten.
De kinderen uit Max zijn groepje bleven de hele tijd de brancard vast houden en vroegen de hele tijd hoe hij het vond, en zeiden Max kijk daar eens en kijk daar eens.
Iedereen moest om 15.30 uur weer bij de bussen zijn, Max werd weer de ambulance ingeladen en stonden we te wachten totdat de bussen van de school voorbij waren om daar achteraan te sluiten. en weer terug naar school te rijden. We waren rond 17.00 uur op school en alle kinderen konden nog afscheid van hem nemen. Max is daarna netjes naar huis gebracht. Hij heeft een onvergetelijke dag gehad. 1 om nooit meer te vergeten.
‘s avonds stonden de blosje op zijn wangen van vermoeidheid.
Ik wil jullie heel heel heel hartelijk danken voor de onvergetelijke dag met Max van de Beek.
Jullie leveren geweldig werk. Ga zo door !!!!
Groetjes Angela van Lieshout