Beste medewerkers Stichting Ambulancewens en speciaal Joop en Erik,
Al weken leefde onze moeder en oma toe naar de buluitreiking op 26 november 2009 van haar oudste kleindochter, maar door plotselinge ernstige ziekte dreigde deze feestelijke dag voor haar in het water te vallen. We hoorden van Stichting Ambulance Wens, stuurden een aanvraag in op zondag 22 november en de volgende dag kwam er een telefoontje: “Hoe laat willen jullie vertrekken?”.
Spannend! Hoe zou het gaan? Wat kunnen we verwachten? Mijn moeder en ik waren aan het wachten, klokslag 11:00 uur stapten Joop en Erik het ziekenhuis in Eindhoven binnen en ik voelde dat het goed zou gaan. Onder een fleurig dekbed verlieten wij, mijn moeder op de brancard en ik ernaast, de afdeling en om kwart over 11 waren we op weg naar Groningen. Onderweg 3x gestopt. Eén keer voor de pillen en om moeder op haar zij te draaien. Eén keer om de hongerige magen te vullen bij een benzinepomp en daarna, vlak nadat we weer aan het rijden waren, gaf mijn moeder aan dat ze moest plassen. Bij een benzinepomp ging het hem natuurlijk niet worden. Joop en Erik hadden al vlot een oplossing gevonden. De grote weg af en een sanitaire stop bij een restaurant waar we gebruik mochten maken van het invalidentoilet. Ze reden met de brancard voor de deur van het toilet en het probleem was opgelost. Super! Ruim op tijd kwamen we aan op de plaats van bestemming; de Medische Faculteit van het UMCG, waar de buluitreiking plaats zou vinden.
Inmiddels was ook de rest van de familie gearriveerd, alle kinderen en kleinkinderen waren aanwezig! Na de koffie en thee ging het officiële gedeelte beginnen en de zaal stroomde vol. De voorzitter opende de ceremonie waarbij heel erg mooi ook Stichting Ambulancewens en het feit dat moeder hierbij aanwezig kon zijn genoemd werden. Iedere afstudeerkandidaat kreeg een persoonlijk praatje waarna de handtekening op de bul moest worden gezet. Hoewel de uitreiking bijna twee uur duurde hield moeder het goed vol en het was het een emotionele middag.
Na afloop was het feest en gingen we met de hele familie, de aanhang en natuurlijk Joop en Erik, uit eten. Moeder is er de hele avond bij geweest! Voor de oma’s en opa was er zelfs hutspot met spekjes en rookworst, lekkere Hollandse pot.
Na het eten was het afscheid nemen en ging iedereen weer terug naar de Randstad, wat nog wel een paar uurtjes rijden was. Wij hadden het goed voor elkaar en mochten de nacht in een hotel in Groningen doorbrengen! De overnachting verliep ook weer gladjes, dankzij de begeleiding van Joop en Erik. Lekker geslapen met het idee dat hulp in de buurt was. Na ’n lekker gezellig ontbijtje op de verjaardag van m’n moeder hebben we een vlotte terugtocht gehad naar Eindhoven. Om 12 uur was ze weer op de afdeling waarbij zij en wij als familie terug konden kijken op super dag met hele mooie herinneringen. Op 8 december is onze moeder en oma overleden. Ze heeft enorm genoten van deze dag. Het is ongelooflijk dat Stichting Ambulancedienst dit mogelijk heeft gemaakt en op zo’n korte termijn. Er zijn geen woorden voor. Ongelooflijk bedankt, speciaal Joop en Erik.
Hartelijk bedankt!
Familie Ploeger en Familie Wolferink