Lieve mensen van St. ambulancewens,
Allereerst wil ik met name Kees, voor het regelen van deze wens, Bart en Roy bedanken voor hun lieve zorgen voor ons tijdens het concert van Andre Rieu. Zeker nog het vermelden waard dat deze jongens net van hun werk kwamen en de volgende morgen alweer vroeg moesten beginnen. Door een late bevestiging van Rieu werden ze op het laatste moment ingezet voor deze rit. Nogmaals top!!! 
Eerst zal ik even vertellen wie ik ben en om wie het gaat. Ik ben Karin de dochter van Anneke Jansen-Korfmaker. Mijn moeder is al jaren ernstig ziek door de vreselijke ziekte van kanker, de laatste maanden heeft zij te horen gekregen dat er niets meer aan haar ziekte te doen is. Je bent dan uitbehandeld! Deze uitspraak op zich is eigenlijk al erg onwezenlijk. Maar desondanks blijft mijn moeder een enorme vechter. Nu is het moment gekomen dat mijn moeder niet meer uit bed kan komen waardoor haar wereldje erg klein wordt.
Altijd vertelde zij mij dat ze het zo fijn vond om ooit nog eens naar een concert van Andre Rieu te gaan, als enige dochter lag deze vraag erg zwaar want het is immers geen probleem om kaarten te kopen, maar het vervoer en verblijf tijdens het concert werden een onmogelijke opgave voor haar.
Wat Els Westmaas, van de terminale thuiszorg, voor elkaar heeft gekregen met Kees van St. ambulancewens, is voor ons een dierbare herinnering geworden.
Het idee dat mijn moeders wens in vervulling mocht gaan gaf haar zoveel mentale kracht dat ik eigenlijk wel zeker wist dat ze het concert zou halen.
Zaterdag 5 september jl. was het dan eindelijk zover.
Ik ging om 16.00 uur naar haar toe, om haar aan te kleden, wat te eten, tas in te pakken enzovoort. Ze had nog steeds niet echt het idee dat ze uit haar huisje ging voor zo iets bijzonders! Maar dat veranderde gelukkig snel want schoonzoon, vriendin en Els kwamen al gezellig langs om sfeer te scheppen en haar natuurlijk uit te zwaaien. Ook kwam er nog iemand van de plaatselijke krant om een stukje te schrijven.
De ambulance zou om 18.00 uur komen. Om 17.30 uur ging echter de bel al en daar kwamen de jongens van St. ambulancewens. Waar is onze mevrouw vroegen ze. Met een bak koffie zaten de heren gezellig naast een stralende Anneke. Ze ging het eindelijk een beetje beseffen, hierdoor vielen er wel wat traantjes van emotie. Na lekker te zijn ingepakt in een mooi blauw dekbed op de brancard, vertrokken wij dan na uitgezwaaid te worden door alle vrienden en buren naar Amsterdam Arena. Onderweg keek ze haar ogen uit, vooral bij Schiphol waar we nog wat vliegtuigen zagen opstijgen. Aangekomen bij de Arena was het heel erg druk, zodat ook wij als ambulance niet goed door konden rijden.
Maar door hulp van 4 politiemotoren kregen we begeleiding tot aan de vleugelingang van de Arena. Hier stond al iemand van het productieteam van Andre Rieu klaar om ons op te vangen met een prachtig gesigneerd boek van Andre Rieu.
Boven aangekomen, hadden we een prachtige plek waar we goed zicht hadden op het enorme decor. Bart en Roy weken geen moment van mama’s zijde en onder het genot van een lekker broodje en een kop koffie begon het langverwachte concert.
Dit concert was in een woord prachtig!!! Zo verschillend van muziekstijlen dat er voor elk wat wils bij zat. Voor mijn moeder en ik was dit onze mooiste avond welke voor altijd een mooie dierbare herinnering zal blijven. Voor mijzelf was dit zo iets bijzonders omdat ik altijd voor mijn moeder zorg, en bij haar kom om voor het eten, was, boodschappen etc. te zorgen. Nu was het een onbezorgde avond waaruit ik goede gesprekken, emoties en plezier heb kunnen halen. Nogmaals dank dat dit gerealiseerd kon worden en dat ik mag ervaren dat “vreemde”mensen mijn moeder zo’n fijne bijzondere vrouw vinden!
Een onvergetelijke herinnering die mogelijk is gemaakt door St. ambulancewens met nogmaals dank aan alle vrijwilligers.
Met veel liefs van,
Anneke en Karin
________________________________