Begin vorige week heb ik een wens ingediend voor mijn stervende moeder. Ze wilde nog zo graag een keer naar de zee voordat ze ons gaat verlaten. Na een paar dagen werd ik gebeld en zo kwam het dat wij vandaag naar Kijkduin zijn geweest.
Mijn moeder Jozien heeft vele zomers doorgebracht op het Nederlandse strand. Ze heeft hier heerlijke herinneringen aan. Nu, op een leeftijd van 62 jaar, vecht ze voor wat ze kan tegen de slopende ziekte kanker. Maar ze is het gevecht aan het verliezen. Van de verpleging in het hospice waar ze ligt hoorde ik van de Stichting Ambulance Wens.
Vanmorgen kwamen de heren van de stichting mijn moeder, mijn schoonzus en mij ophalen om ons te brengen naar een strandtent in Kijkduin waar nagenoeg de hele familie ons opwachtte. Ze hebben de ambulance bijna de strandtent ingereden. Jaap en Gerard hebben zich ontfermt over mijn moeder alsof zij een naaste van hun was.
Vanuit de strandtent kon mijn moeder over de zee kijken en haar geliefde familie. Het was een prachtig en emotioneel tafereel. Ik heb ongelofelijk trots op mijn moeder dat zij dit, ondanks haar zieke lijf, heeft gedaan. Jaap, Gerard, Kees en de gehele stichting; ik dank jullie uit de grond van mijn hart dat jullie dit mogelijk gemaakt hebben.
Hartelijke groeten,
Ellen van Eijsden-Gahrmann
_______________________