Via een van de zoons kwamen wij bij de Stichting Ambulance Wens terecht. Mijn ongeneeslijk zieke echtgenote wilde nog eenmaal graag naar het strand, vrienden bezoeken, een huis bewonderen en langs de woningen waar we van 1972 tot eind 1980 gewoond hadden.
Na de aanmelding (17 mei 2009) werd de volgende dag al gebeld dat op zondag 24 mei 2009 een ambulance ons van Sauwerd naar Noord-Holland v.v. zou brengen. Die dag vierden we ook nog eens ons 37-jarig huwelijk.
Rond half twaalf vertrok de ambulance met chauffeur Ruben en verpleegkundige Alwin richting Noord-Holland. Op een terras boven het water in Oudkarspel werd van koffie en een kleine lunch genoten.
Daarna volgde het grote doel: nog een maal aan het strand. In Egmond aan Zee –waar in 1972 onze huwelijksreis plaats vond- werd mijn vrouw op de brancard het duin afgereden het strand op. Toen nog naar de waterlijn. Hoe? Geen nood, Ruben charterde vier potige kerels van de reddingsbrigade en met z’n zessen werd mijn vrouw naar de zee getransporteerd.
Mede dank zij het schitterende weer op die dag was het voor haar een overweldigende ervaring om voor de laatste keer nog eens bij het door haar zeer geliefde strand en zee te staan.
Een emotioneel beladen weerzien. Na ca een half uur werden de heren van de reddingsbrigade opgeroepen en werd mijn vrouw weer richting ambulance getransporteerd. Daarna werden vrienden (sinds 33 jaar) in Castricum bezocht. Wie had gedacht dat we daar nog eens samen heen zouden kunnen gaan. Een emotionele ontmoeting.
Nadien werd in Uitgeest de nieuwbouw-woning van een dochter van onze vrienden bewonderd waarna de terugreis werd aanvaard. Via Oudorp (Alkmaar) en Zuid-Scharwoude, in die plaatsen woonden wij destijds. Al met al waren we om ca 22.15 terug in Sauwerd.
Ruben en Alwin moesten toen nog uiteraard terug met de ambulance.
Dank zij de Stichting Ambulencewens en vooral de vrijwilligers Ruben en Alwin is het een dag geworden om niet meer te vergeten. Ruben reed ons veilig overal heen, terwijl Alwin (en Ruben) mijn vrouw –en mij- met de grootste zorg heeft/hebben omringd. Geweldig, eigenlijk niet in woorden samen te vatten.
Een dag met een lach: het weerzien van strand, onze vrienden enz,
En een traan: wetend dat het de laatste keer samen is geweest.
Dank jullie, dank jullie allen wel.
Fam. Postmus.
_________________________