Lieve mensen van Stichting Ambulance Wens,
Groot was onze verrassing toen wij, via een verzoek van Nico en Monique Schuller, een dagje met U uit mochten.
Mijn man was al heel lang ernstig ziek, en de rondjes om ons huis werden steeds kleiner.
Op 4 mei 2009 om 10 uur stonden Flora en Piet met de ambulance in de hal.
Het zou een stralende dag worden. Een dag om nooit te vergeten.
De tocht ging naar Scheveningen. Daar troffen we de familie van mijn man.
Op de boulevard – in de zon achter glas – genoot hij van de gezelligheid , de koffie en het uitzicht op de langsvarende schepen.
Soms trok hij zich even in zichzelf terug, en dan voelde je dat hij dacht :
“Dit is voor het laatst..”
Maar het gevoel van intense blijheid en dankbaarheid overheerste.
Daarna gingen we naar het Mauritshuis : Oog in oog met de schilderijen van de oude meesters. Hij had er nog wel uren willen blijven, maar de vermoeidheid sloeg toe.
Flora en Piet die zo liefdevol voor hem zorgden, brachten hem laat in de middag weer thuis.
De volgende dag ging het plotseling slecht met hem; spoedopname in het ziekenhuis.
De doktoren hebben er van alles aan gedaan, maar het mocht niet meer helpen.
Wij spraken in zijn laatste uren over de prachtige dag die hij nog mocht beleven.
Op 6 mei is hij zonder angst en blijmoedig overleden.
Ik wil U graag laten delen in het dankbare gevoel dat wij hadden en dat er bij mij nog steeds is.
Medewerkers van de Stichting Ambulance Wens – in het bijzonder Flora en Piet :
Heel veel dank.
Mevr. A.J. Lamers
ZEVENBERGEN
_____________________________