Omdat mijn vader als terminaal patiënt naar huis is gekomen, kwamen wij in contact met thuiszorg. Zaterdagmiddag kwam Sonja voor een intake gesprek en op haar vraag of hij nog wensen had, antwoordde hij dat hij nog graag een keer wou vliegen. Eigenlijk had hij dit aangeboden gekregen van zijn kinderen, maar doordat alles ineens in een stroomversnelling fout liep kon dat niet doorgaan. Sonja vertelde van SAW en adviseerde ons te schrijven.
Dinsdagmiddag werden we al gebeld door Kees. Wij kregen de hoop dat het allemaal zou gaan lukken en donderdag kwam het telefoontje dat hij zaterdag om 9 uur zou worden opgehaald. Eerst naar Lelystad Aviodrome om daar wat rond te kijken en bij te komen van de reis, en dan om half een voor een rondvlucht de lucht in. We waren allemaal opgetogen en konden niet wachten tot zaterdag was.
Om half 9 waren de mannen er al. Eerst een bak koffie en daarna inpakken en wegwezen. We waren in totaal met 14 man. De weg naar Lelystad was ondanks de regen al super; in plaats van muren mooi luchten en vergezichten. In het Aviodrome konden we in de foyer eerst even bijkomen en weer een bak koffie. Daar werd al snel duidelijk dat de vlucht vanwege de weersomstandigheden niet door zou gaan. De vrijwilligers namen meteen contact op met Kees en ze gaan proberen of ze mijn vader alsnog later in de week kunnen laten vliegen. Dit zou natuurlijk helemaal geweldig zijn!
Ondanks de domper hebben we daarna toch een leuke tijd gehad door in het museum te kijken en kregen we een rondleiding aangeboden. Mijn vader heeft hier gelukkig toch van genoten. Moe maar voldaan lag ie rond 3 uur weer in bed en hebben we de vrijwilligers na een soepie en brood weer op weg gestuurd… om de volgende wens in vervulling te laten gaan.
Allemaal bedankt voor jullie inzet. Jullie voegen echt leven toe aan dagen.
Fam. Spit
_______________________________________