Kees, Marleen en Jan ontzettend bedankt!
Het begon vanochtend al vroeg. Om iets over zevenen stond de verpleging al op de stoep en rond acht uur was ik gewassen en in de kleren. Vanaf kwart over acht stond er een ambulance langs de gracht… Han is ze maar even gaan halen voor een kop koffie. De school begint om half negen dus we moesten iets later aankomen om niet in de drukte terecht te komen. Jet en Take mochten mee in de ambulance. Ik werd op een luxe brancard getild en kwam voor het eerst sinds twee weken weer even buiten. Dat was op zich al erg plezierig. Maar het feest begon pas. De school is om de hoek. Toch hebben we het laatste stukje met loeiende sirene gedaan tot grote pret van de kinderen. Toen de school in en de trap op. Meester Ed , Jan, Kees en Han hebben me samen getild. En zo kwam ik na pakweg een jaar weer eens boven, op weg naar het eekhoorntjesbos, de klas van Jet. Alle eekhoorns zaten al op me te wachten en hadden kaarsjes aangemaakt en “welkom Sjoukje” op het bord geschreven. Het was een zeer warm welkom. Dank aan alle kinderen en natuurlijk aan juf Machteld en juf Marianne.
Alle eekhoorns hebben verteld hoe ze heten, hoe oud ze zijn en in welke groep ze zitten. Een paar eekhoorns hadden zelfs een poppenspel voor me gemaakt Jet heeft vol trots het hele klaslokaal laten zien. De opgezette eekhoorn, het bord met de taakjes, de computers, de twee schildpadden , de weekplanning en de dingen die ze van de week gemaakt hadden. Han heeft in het kort uitgelegd wat er met me aan de hand is. We hebben ook even het beademingsapparaat gedemonstreerd. De kinderen konden vervolgens vragen stellen. Er werden maar een paar vragen gesteld, o.a. waarom ik zo happerig ademhaal. Daarna volgden vooral de verhalen van eigen ziekenhuiservaringen. Varierend van muggenbulten tot met een gebroken been in een Franse ambulance. Mooi om te horen hoe iedereen zijn verhaal kwijt wilde. Vragen over de ambulance hebben we eigenlijk niet gehad. Ze wilden wel weten hoe oud Kees was en hoe lang hij al op de ambulance reed (13 jaar).
De tocht de trap af ging ook goed. Nog even bij Take zijn klas naar binnen gereden. De Kikkerplas Het was daar een gezellige kleuterchaos. Toen weer terug de ambulance in waar vervolgens de hele klas van Jet nog een kijkje mocht nemen. Kees had nog bouwplaten van een ambulance voor alle kinderen die Take mocht uitdelen. Een grote eer waar hij heel trots op was.
Natuurlijk met loeiende sirene weer vertrokken en om half elf werd ik thuis afgeleverd. Ik heb er enorm van genoten en geen traan gelaten.
Dit alles met dank aan de stichting Ambulancewens: www.ambulancewens.nl
De rest van de dag vooral uitgerust en nagenoten.
______________________________