Beste Kees en alle anderen,
Toen ik half november 2008 iets over de Stichting vernomen had, dacht ik meteen dat ik dat even moest checken op internet. Daar kwam ik op jullie site een contactformulier tegen om me in te schrijven voor een wens. Dat heb ik gedaan, zonder overleg met mijn moeder die ernstig aan COPD lijdt en niet meer zelfstandig kan leven of bewegen. Aangezien jullie professioneel personeel zijn dacht ik dat jullie DE aangewezen personen zijn om met mijn moeder een bezoekje af te leggen bij Gerrit en mij in Maarssen.
Gerrit en ik zijn op 18 april 2008 getrouwd en ik ben dus verhuisd van Heerlen naar Maarssen. Dat is natuurlijk een hele gebeurtenis. Zeker voor een moeder die niet in staat is haar dochter te zien leven in haar nieuwe stekkie. Zodoende dacht ik meteen aan jullie en kroop “in de pen”. Al meteen de dag nadat ik het contactformulier had ingevuld kreeg ik telefoon van Kees. Ik was een beetje “overvallen”, want ik dacht dat ik er toch niet voor uitgeloot zou worden. Kees vroeg meteen of zij de dinsdag die volgde de wens in vervulling mochten laten gaan. Ik had nog niet eens overlegd met mijn moeder. Nadat ik dat wel gedaan had, en mijn moeder dolgelukkig was, hebben wij een afspraak gemaakt op 1 december jl. Alles liep zoals gepland. Jullie gingen vanuit Rhoon naar Landgraaf mijn moeder ophalen op de afgesproken tijd. Vervolgens, 2 uurtjes later, kwamen jullie in Maarssen aan met de ambulance. De spanning steeg en we wachtten jullie buiten op. En toen waren jullie eindelijk kort bij ons…..
Natuurlijk was mijn moeder emotioneel. Nadat iedereen “bijgekomen” was gingen we lekker aan de koffie en kon zij de benedenverdieping goed in haar opnemen. Naar boven gaan, ging jammer genoeg niet wegens de omstandigheden. Maar dit was ook al voldoende om de rest van haar leven van te genieten.
Dan breekt het moment weer aan om “afscheid” te nemen. Mam was in de zevende hemel.
Zuurstof weer inladen en vertrekken naar Landgraaf.
Beste mensen van ambulancewens.nl, wij willen jullie allemaal heel erg bedanken voor deze mooie dag. Nu kan mam zich tenminste een voorstelling maken hoe we wonen en als we bellen weet ze waar ik ben.
Jullie zijn toppers! Dank jullie wel!!!!
Namens Gerrit, Cindy, mam, pap en de hele families Verweij en Horsch.
_______________________________