Juffrouw Anny


Het was Elly V. van Zorggroep Noord en Midden Limburg TGV team die ons de gouden tip over Stichting Ambulance Wens gaf. Dankzij haar ging op die mistige dinsdagmorgen 4 nov. 2008 bij ons om 9.00 uur de telefoon en deelden Henny en Roy van Ambulance Wens ons mee dat ze ietsje later zouden aankomen in Tienray vanwege mist en file. Diezelfde Elly  V. van het TGV team stond tegelijkertijd met Ambulance Wens een uurtje later bij ons voor de deur. Elly leverde voor ons de zoveelste mooie bijdrage met al die mooie foto’s die zij van deze dag heeft gemaakt.

 

De kennismaking met Henny en Roy en de Stichting Ambulance Wens mascotte was meteen hartverwarmend. We hadden maar weinig tijd voor een babbel; de tijd drong voor de poppentheater voorstelling. Daarom werd Juffrouw Anny op de brancard geholpen en behendig door Henny en Roy in de wachtende ambulance voor het huis gelegd.

Vanuit Tienray ging de rit naar het zes kilometer verderop gelegen Horst. Daar zaten zo’n 250 kinderen en enkele genodigden in theater het ,,GastHoes” op haar komst te wachten om gezamenlijk naar de voorstelling van het poppentheater uit Grodno, Wit Rusland te gaan kijken. Het poppentheater was op verzoek en uitnodiging van Juffrouw Anny uit Rusland overgekomen om haar afscheid als kleuterjuf bij de St. Jozefschool in Swolgen te vieren, waar ze meer dan 38 jaar gewerkt heeft.

 

Het was voor Anny een zeer emotioneel moment, toen Henny en Roy met haar binnenkwamen en het gejuich van al die ex-leerlingetjes haar hartverwarmend begroetten. Wat een geweldig moment van de dag was dat. Ook het weerzien met haar jongste kleinkind Sven, die zijn eerste theaterbezoek beleefde, was ontroerend om te zien. Toen het gordijn zich opende was het echt genieten. Van jong tot oud klonk het applaus en enthousiasme van alle stoelen en banken. Ja, dit was toch iets anders dan een Jan Klaassen en Katrijn voorstelling. Toen op het einde de poppenvogels de Can Can dansten, leek het theater onder het ritmisch voetgetrommel van al die aanwezige kinderen bijna uit zijn voegen te barsten.

Na een lang stevig applaus en bloemen voor de Russen werd er met Juffrouw Anny nog wat nagebabbeld met vrienden, familie en collega’s.

Blij en onder de indruk keerden we weer voor enkele uurtjes pauze huiswaarts naar Tienray. Onze fantastische ambulancehulpen Henny en Roy schoven gezellig bij ons aan voor de lunch. Nu was er eindelijk tijd voor een babbel. Tijdens de lunch werden er plannen gemaakt om een flinke wandeling te gaan maken met alle aanwezigen in het landelijke Tienray. Dan kon Anny rusten voor de feestelijke  afscheidsreceptie met daaropvolgend een feestelijk buffet om 17.00 die middag. Die lieve Henny van Ambulance Wens bood meteen haar verzorgende dienst aan om bij Juffrouw Anny te blijven en zodoende kon iedereen inclusief collega Roy op wandelpad gaan. Na een stevige wandeling over enigszins drassige paadjes was er bij terugkomst tijd voor een kopje thee met een stukje Limburgse vlaai.

Tegen 17.00 maakten wij ons gereed om weer te vertrekken. De 6-jarige Sandrina, kleindochter van Juffrouw Anny uit Wit-Rusland, mocht ook meerijden naar het vlakbij gelegen Hotel Sint Joseph ( een voormalig Nonnenklooster ). Een speciale ingang aan de achterzijde van het Hotel maakte het makkelijk voor Henny en Roy om met de Brancard binnen te rijden. Henny was zowaar verbaasd dat er een heuse lift aanwezig was in dat landelijke Hotelletje. Zo stonden we met z’n allen voor de entree waar inmiddels al vele genodigden aanwezig waren in de voormalige kloosterkapel.

 

 Het werd een gezellig en soms ontroerend afscheidsfeest van en voor Juffrouw Anny, dat nog lang in onze herinnerring zal blijven. Dit alles mede door al die bijdragen, zoals de gouden tip van  Elly V.van t TGV team en vooral ook de bijdrage van  Henny en Roy en Stichting Ambulance Wens. Heel, heel veel dank daarvoor en heel veel succes met Stichting Ambulance Wens, die mensen echt gelukkig kan maken.

 

Juffrouw Anny en Wiel

                       ___________________________

Help mee en zorg ervoor dat meer mensen een laatste wens in vervulling kunnen zien gaan