,,Ik zou nog zo graag eens naar een winkel willen gaan, om te zien wat er allemaal te koop is’’, verzuchtte mijn 85-jarige oma, toen mijn moeder en ik het met haar over kleding hadden. Helaas is het voor haar niet mogelijk om op eigen gelegenheid te gaan, omdat ze aan bed gebonden is. In een rolstoel wordt ze ook nog nauwelijks gezet.
Hoe kan deze wens nog in vervulling gaan? Na wat speurwerk blijkt dat Stichting Ambulance Wens deze wens prima uit kan laten komen. Op 1 juli zullen we samen met mijn oma in de binnenstad van Alkmaar wat winkels bezoeken. Aan bod komen de V&D, de Hema en de Brennink (ofwel de C&A).
Door Kees en Gerard van Stichting Ambulance Wens wordt mijn oma op een brancard door de stad gereden, langs de verschillende winkels. In de Hema moet gekeken worden naar de nagellak; in de C&A slagen we voor een leuke rode blouse.
Zo’n brancard trekt natuurlijk veel bekijks van winkelend publiek. Mensen stoppen even met winkelen en kijken vaak een beetje vertwijfeld: Gaat het hier om een spoedgeval? Maar waarom kijkt die mevrouw op de brancard dan zo gelukzalig? Anderen die doorhebben dat het om een uitje gaat, bekijken het kleine optochtje met een glimlach op hun gezicht en praten er even over na wat voor een leuk initiatief ze het vinden.
Kees en Gerard blijken de ultieme mannen als het gaat om winkelen. Ze zeuren niet dat het te lang duurt en staren niet ongeduldig naar hun klokje als wij vrouwen in dilemma zitten of een bepaalde kleur wel goed is. Sterker: ze denken mee en geven soms goedbedoelde (maar niet altijd juiste) kledingadviezen. Een rode blouse met een roze broek is meestal geen geslaagde combinatie mannen! Andere vrouwen kijken jaloers en geven zelfs commentaar dat zij ook zo graag zouden willen dat hún mannen ook mee winkelen.
Maar het belangrijkste is dat mijn oma geniet. Van de aandacht, van het weer (Achteraf zei ze tegen de verpleging dat ze het zo heerlijk vond dat het windje door haar haren ging) en vooral van het ijsje dat we tussen het winkelen door eten.
Een paar dagen na het uitje, op 5 juli, overleed mijn oma. Ik ben blij dat ik door de Stichting Ambulance Wens haar laatste wens nog kon laten uitkomen. Zij heeft een fantastische dag gehad en ik heb een hele mooie herinnering aan haar overgehouden. Het was mooi om haar nog een keer zo goed te zien. Daar ben ik de stichting heel dankbaar voor!
Bo-Anne van Egmond
___________________________