En zo mocht ik ervaren hoe de samenleving het beste tot zijn recht komt, wanneer we wat voor elkaar over hebben. Dat heb ik mogen ervaren toen ik op 18 oktober 2007 mijn 40-jarig jubileum samen mijn collega’s wilde vieren.
Ik, Jan Bos, had op 4 september 2007 de mijlpaal van 40 dienstjaren bij Shell bereikt en dit wilde ik graag met mijn collega’s vieren door bij een wokrestaurant te gaan eten. Daar zou ik dan echter zelf niet bij kunnen zijn vanwege mijn ziekte. Ik ben 4 jaar geleden getroffen door de ziekte prostaatkanker, waardoor ik momenteel niet kan lopen of staan. De collega’s had ik gevraagd met elkaar toch te gaan eten en er ondanks mijn afwezigheid, een gezellige avond van te maken. Maar God besliste anders. Het klinkt misschien heel vroom, maar ik probeer ondanks al mijn fouten alles in Gods handen te leggen. En dan gaan de dingen anders dan je zelf bedenkt:
Op 17 oktober werd ik namelijk met een ambulance naar het EMC vervoerd, om een bloedtransfusie te ondergaan. Onderweg vertelde ik aan de ambulancebroeder dat ik dit jaar 40 dienstjaren had en voor de volgende dag voor mijn collega’s gereserveerd had om te gaan wokken in een restaurant.
Ik vertelde dat ik er zelf helaas niet bij kon zijn, omdat ik niet in staat ben om te lopen. De ambulancebroeder vroeg mij daarop, of ik daar niet bij zou willen zijn. Dat zou ik zeker willen en dat zou een grote verrassing zijn voor iedereen, maar dat gaat niet. Toen vertelde hij van het bestaan van Ambulancewens. De ambulancebroeder pleegde direct een telefoontje en het was geregeld! Dus toen stond er op de avond van het jubileumetentje een ambulance voor de deur en reden we naar het restaurant.
Mijn collega’s, waarvan ik de meeste al een jaar niet meer gezien had, wisten van niets en zaten gezellig bij elkaar aan een welkomstdrankje. Toen ik op de brancard naar binnen werd gereden, was dat een enorme verrassing en een emotioneel weerzien, zowel voor mij als mijn collega’s. Iedereen was dan ook stomverbaasd dat dit mogelijk was!
Zowel mijn collega’s als ik hadden nog nooit van stichting Ambulancewens gehoord.
Zonder deze stichting was het voor mij onmogelijk geweest dit mee te maken.
Het was in één woord geweldig!
Jan Bos
_________________________