Nog een keer samen naar de Efteling

04 augustus 2007 begon de nachtmerrie midden in de zomervakantie van de kinderen kreeg ik uitval
aan mijn benen en gevoelloosheid in de buik.
Nadat ik naar het ziekenhuis ben gebracht bleek ik een longtumor te hebben die een gedeeltelijke
dwarslaesie heeft veroorzaakt.
Vakantie geannuleerd, onze pogingen om nog iets te doen met zijn vijven vielen volledig in het water
binnen 5 weken na eerste opnamen ben ik volledig bedlegerig geworden hierdoor is vervoer ergens naar
toe alleen mogelijk met een ambulance.
12 oktober 2007 krijgen wij het slechte nieuws volledig uitbehandelt te zijn en slechts enkele
weken(maand) te leven hebben. 
Van het specialistische team van de thuiszorg kregen wij te horen van de Stichting Ambulance Wens. 
Zij kunnen voor ons iets mogelijk maken wat wij nooit meer hadden kunnen denken, 9 december was
dan ook de grote dag.
Alles ingepakt klaar om naar de Efteling te gaan, even half 10 kwam de ambulance en onze kinderen
van 6,7 en 9 gingen hem al begroeten en ja hoor daar kwamen Joop en Bianca van ambulancewens
binnen met een brancard en ik werd vakkundig over getild van bed naar brancard goed ingepakt omdat
ik al een tijd niet buiten ben geweest en ja hoor lichten uit deur op slot en ik snoof buiten
flink wat frisse lucht op.
Er was een koude wind, maar ik had het niet koud omdat ik zo lekker in gepakt was.
Toen werd ik in de ambulance gezet een van de kinderen mocht er bij zijn Femke mijn dochtertje
van 6, kwam er gezellig bijzitten.Die heeft lekker zitten kletsen onder het rijden.
Toen gingen wij rijden en buren zwaaide ons uit toen we de straat uit reden.
Op naar de Efteling. Na een rit van een uurtje onder gezellig geklets en nog een keer gewisseld
hebben van kind mijn oudste zoon Dennis van 9 kwam bij me zitten, kwamen wij aan in de Efteling.

Er fietste iemand van de Efteling voor ons uit om een plek te vinden voor de ambulance, konden wij
gelijk bij de ingang met z’n alle naar binnen en zie daar, wij waren in de Winter Efteling.
Na overleg wat wij zouden gaan doen zijn wij het sprookjesbos ingelopen.
Daar hebben wij zo verschrikkelijk genoten vooral van het genieten van de kinderen.
Joop en Bianca trokken ons overal doorheen met de brancard en dit viel niet altijd mee.
Toen zijn we wat gaan lunchen op een verwarmd terras.
Hier kwamen wij Kees Veldboer tegen die ook met een wens was hij had een filmploeg van de EO bij zich
gepresenteerd door Martin Gaus.
Zij kwamen zich allemaal even voorstellen.
Na wat gegeten te hebben en infuus te hebben verwisseld zijn we weer de Efteling ingedoken en
Joop en Bianca hebben mij langs alle sprookjes en evenementen geduwd.
Ik heb toen alles kunnen zien en dennengeur van besneeuwde kerstbomen kunnen ruiken.
Na al veel bekeken te hebben zijn we in de pagode terecht gekomen, waar wij na enig kunst en vliegwerk
ook in zijn gegaan.
Dus hebben wij het hele park van grote hoogte kunnen bekijken.

Op een gegeven moment kwamen wij bij de fata morgana terecht,hier hadden Joop en Bianca beraamt om het
onderstel van de brancard af te halen om mij dan op zo'n bootje te zetten.
Helaas dit feest ging niet door, nadat iemand van de beveiliging en een leidinggevende ons hier geen
toestemming voor gaven, waar wij overigens wel begrip voor hadden zijn wij onder begeleiding van iemand
van de Efteling naar de pandadroom gegaan daar zijn wij naar binnen gegaan en hebben een schitterende
3D film zitten bekijken die zeer de moeite waard was.
Daarna aangekomen in de binnen speeltuin van de pandadroom kregen wij een kopje koffie en een appelflap
en konden de kinderen daar in binnen spelen en kon ik van hun en de entourage genieten, hierna togen wij
naar het spookslot hier hebben wij wat spookachtige taferelen gezien, toen wij hier uit kwamen begon het
aardig te regenen, maar omdat we toch al van plan waren naar huis te gaan was dit niet zo erg, want we
hadden de hele dag zon gehad.
Onderweg naar de ambulance werd ik beschermd door paraplu‘s en kon de prachtig verlichte Efteling in
vogelvlucht bekijken, zo kwamen wij allen toch vrij droog in de ambulance.
Nu mocht mijn middelste zoon Menno die bevriend is geraakt met Joop voorin de ambulance naast Joop zitten
en begonnen wij aan de terugrit gezellig achterin met Femke en Bianca zijn wij naar huis gaan rijden.
Anja (mijn vrouw) die met de auto erachteraan reed is alvast doorgereden om naar de Mac Donalds te gaan
om eten voor ons allen te halen.Wij kwamen bijna gelijktijdig thuis aan.
Nadat ze me weer in bed hadden gelegd en een hamburger te hebben gegeten,hebben wij afscheid genomen van
twee fantastische mensen Joop en Bianca.
We hebben genoten alsof we een gewoon dagje uit waren met ons gezin.
Joop en Bianca van ambulancewens waren mijn benen,ze reden me echt overal heen.
Ik heb kunnen genieten van de kinderen en de voorstellingen.
Er zijn geen woorden voor deze dag het was echt geweldig en genieten met zijn allen nog na.
Dit zal Anja en de kinderen nog heel lang bijblijven een fantastische herinnering.

Met vriendelijke groeten

Jacques de Korte.
 ___________________________