Mijn man Juan, 55 jaar, is begin 2007 ziek geworden. In April kregen we te horen dat hij terminaal ziek was. Zijn levensverwachting zou nog maar kort zijn, we moesten in maanden denken.
Juan ging snel achteruit en kwam op bed te liggen. Vanaf Juli is zijn situatie vrij stabiel met slaapdagen en dagen waarop hij helder is.
Als hij wakker is en zich vrij goed voelt, wil hij altijd gaan werken. Juan heeft 10 jaar geleden, samen met een vriend, een technisch bedrijf gestart in Etten-Leur.
De laatste maanden maak ik regelmatig bijzondere situaties mee. Situaties waarvan ik denk, dit is niet toevallig meer, dit moest zo zijn.
B.v. een oude vriend, die wij door de jaren heen uit het oog zijn verloren, vertelde later dat hij de laatste tijd veel aan Juan moest denken. Via Google komt hij bij BITS, het bedrijf van Juan. terecht.
Op een ochtend kom ik uit bed en hoor bij toeval een interview op de radio met Kees Veldboer over Ambulance wens. Ik heb die dag een mail gestuurd en de dag erop kreeg ik een telefoontje met de boodschap dat zij a.s. donderdag tijd hadden om Juan op te halen!!
Ook dit moest zo zijn.
Om 13.00 stond de ambulance voor onze deur. Juan had er echt zin in en was gelukkig helder en wakker die dag.
Aangekomen bij het bedrijf BITS in Etten-Leur werd hij ontvangen door een aantal zakenrelaties waarmee Juan door de jaren heen een goede band had gekregen. Deze hadden allemaal enthousiast gereageerd op de uitnodiging.
Juan heeft kunnen genieten van de vertrouwde werkomgeving en het gezelschap van mensen, met wie hij jarenlang heeft samengewerkt.
Na een uur werd hij moe en zijn we naar huis gegaan.
Juan is overleden op 4 oktober 2007. Mede dankzij deze laatste trip naar zijn BITS kunnen ik en onze kinderen straks terug kijken op een hele bijzondere periode in ons leven.
_________________